19-26 Ocak 2014
-TRT, her nedense, ilk iki bölümü aynı gün yayınladı.-
Bir Yusuf Resitali, Bir Sevda Şöleni...
Ne başucumdan ne de yüreğimden eksik ettiğim bir kitabın*
adını veriyorlar bir diziye, ki bu bile yeterlidir izlemeye niyet etmeme, ayrıca
bunun bir uyarlama ya da esinlenme olamayacağını da bildiğimden içim rahat...
Tanıtımlarda İnan Ulaş Torun’u görüyorum üstelik, bir Yusuf olmaya o kadar
uygun ki, değmeyin keyfime. Nur Erkul’u (Maria Züleyha) biraz donuk buluyorum
henüz izlemeden, ama bu zaten Yusuf’un masalı, Yusuf’un sevdası, diyorum, ne
olsa bozamaz büyüyü. Bir de iyi oynarsa, onca sevda masalı arasında kadının da
sevdalı olduğu belki de tek yer olan bu hikaye uçmaz mı o zaman?
Dizi başlıyor, izlemekten keyif aldığım kimler kimler var
daha: Burak Satıbol (Behzat), Tarık Ünlüoğlu (Cevdet Paşa), Emin Gürsoy (Terzi Yakup
Usta), Tuba Erdem, Ömür Arpacı (Babür), Mehmet Usta (Aşçı İkram)... Şahane
Trakya aksanıyla İnan Ulaş Torun’un bir önceki dizisi 6 Mantı’nın sevimli yüzlerinden Caner Kadayıfçı (Şerbetçi Danyal) var;
yine 6 Mantı’dan Benian Dönmez var dadı
kalfa rolünde, benim ilk kez Hayat Devam
Ediyor’da gördüğüm Rozet Hubeş var, bu kez aksansız bir İstanbullu olarak. İlk
kez bu dizide görüp duruşunu ve oynadığı karakteri epeyce beğendiğim İsmail
Hakkı var Mangal Hasan rolünde.
Terzi Yakup’un oğlu Yusuf, babasının –nedendir bilinmez-
kavgalı olduğu Cevdet Paşa’nın yeğeni Züleyha’ya vurulur. Onun peşinde
savrulmaktayken bir gün Aşçı olur Paşa’nın konağına, ertesi gün casus
zannedilip atılır zindana... Yine Hakan Haksun ve yine Amerika’yı yeniden
keşfetmeye çalışmadan anlatılacak kadim bir hikâye ve yine bir korku bende, Beni Böyle Sev’de olduğu gibi, bu masal
da entrikalara kurban olursa diye. Üstelik saray da var burada, Paşa da var;
şehzadeler, cariyeler yok belki ama koltuk sevdası var, iktidar hırsı var...
Korkuyorum!
Masal zamansız olur diye mi acaba, dizinin hangi yıllarda
geçtiği belirtilmemiş. Benim atmosferden anladığım, 20 yüzyıl başlarıydı ama
TRT Web sitesi 18. yüzyıl diyor. Yine de henüz zamanını belli edecek bir
ipucu göstermediler dizide. Tarihsel hataları görmek mümkün. Mesela Yusuf’un
üzerindeki siyah monta dikkat ederseniz, 21. yüzyıl modasının izlerine
rastlayabilirsiniz...
Bundan daha büyük bir hataya da Şerbetçi Danyal’in bir
cümlesinde rastladık. 1. Bölümde, kendisine “Ben Cevdet Paşa’nın yeğeniyim,”
diyen Maria’ya “Ben de Vekâlet-i Umumiye Nazırıyım” dedi. Osmanlı’da
günümüzdeki bakanlıklara muadil devlet yapılanması 19. yüzyılda düzenlenmişti,
ondan önce bakanlıklar yoktu ve dolayısıyla, 18. yüzyılda yaşamakta olan
insanların gündelik dilde bakanlıklardan söz etmesi olası değildi. Değil ki ne
idüğü belirsiz “Vekâlet-i Umumiye Nazırı”ndan söz edilebilsin. Aynı anlama
gelen ve biri Osmanlı’da, biri de erken cumhuriyet döneminde yaygın olarak
kullanılan “nezaret” ve “vekâlet”, sözcüklerinin neden bir arada kullanıldığını
ve bu garipliğin nasıl olup da herkesin dikkatinden kaçtığını ise artık
sormuyorum. Zira daha beteri var: bir “Nezaret-i
Umumiye” herhangi bir zaman ya da mekanda mevcut olmamıştır. O ne ki zaten
öyle? Neyin genel bakanlığı?
Ayrıca, Macaristan’dan gelen Maria Züleyha’nın az biraz
aksanı olsaydı keşke.
Dizi, dramadan çok komediye yakın durmayı tercih etmiş
gördüğüm kadarıyla. Bunu da bütün unsurları karikatürleştirerek yapmaya
çalışmışlar. Behzat karakteri, tipik bir “iktidar sahibi eniştesine sırtını
yaslamış işe yaramaz dayı” olmuş, Fransa’da eğitim alan aşçı İkram Efendinin Mengen
aksanlı olması yetmemiş, bir de sakar, eli ağır, basiretsiz olmuş bir de.
Üzerinde bu kadar oynanmasına gerek yoktu bence, zira Yusuf’la aralarında çok
ciddi bir fark var zaten: İkram Efendi bilerek
yapıyor yemekleri, Yusuf hissederek.
Erken konuşmak istemiyorum ama, çok sevdiğim oyuncuları
barındırması ve bir sevda masalı anlatması nedeniyle bu sezon ekranda görmeyi
istediğim hikâye bu olabilir. Ama yine de korkuyorum entrikalara bulaşmak ile
komediye esir olmak arasında salınmasından ya da bunlardan birine
saplanmasından...
----
*İsmet Özel, Bir
Yusuf Masalı, Şûle Yayınları
